Czas Present Perfect jest obecny w obu wariantach, jednak to brytyjski angielski wykorzystuje go znacznie częściej. Present Perfect zazwyczaj stosowany jest w następujących sytuacjach:
-
kiedy zdarzenie z przeszłości ma efekt w teraźniejszości
-
we frazach zawierających słowa ‘just’, ‘already’ i ‘yet’
-
kiedy czynność rozpoczęta w przeszłości nadal trwa w teraźniejszości (I’ve worked in this company for five years)
-
kiedy czynność ma miejsce po raz któryś (np. This is the first/sixth/hundredth time I’ve driven a car) itp.
Różnica między dwoma opisywanymi w tym artykule wariantami widoczna jest zwłaszcza w dwóch pierwszych z wymienionych sytuacji.
-
Zdarzenie z przeszłości ma efekt w teraźniejszości:
BrE (British English): I’ve broken my hand.
AmE (American English): I broke my hand. -
‘just’, ‘already’, ‘yet’:
BrE: I’ve just finished writing the final paper. / I’ve already seen that show. / I haven’t read the book yet.
AmE: I just finished writing the final paper. / I already saw that show. / I didn’t read the book yet.